ناامیدی از رحمت خدا، سردتر از زمهریر است.

ناامیدی، یک گلوله‌ی برف است، نشسته بر کوه مشکلات. از  بالای کوه سُر می‌خورد، بزرگ و بزرگ‌تر می‌شود. می‌افتد پیش پایت. راه را می‌بندد. امیدواری خورشید است، ایستاده بر کوه مشکلات. آب می‌کند برف‌ها را.

خورشید را دریاب.

 
نویسنده: اکرم کشایی
پی‌نوشت:
1. حدیث شریفی از امام صادق علیه‌السلام